Kapadım terlemi$ avuçlarımı gözlerimin önüne,

Bir saniye olsun kirlenmi$ligi, ihaneti, yok olu$u görmemek umuduyla!

Ne fayda,

Dünya “yok olu$a” ebe,

Yar “ihanete” gebe..

…

Pislik içinde sagım, “sol”um,

Parçalanmı$, harebeye dönmü$, karanlıga gömülmü$ ülkemde!

…

Sefilleri oynar olmu$ para babaları,

Artıkça artan yoksullugun, açlıgın içinde

Çöp kutuları; bozulmu$ yemek artıklarına degil,

Bir parça “umuda” ev sahipligi yapar olmu$..

Arada sırada rastgelen “sevda” kırıntılarını saymassak!

…

A$klar, bakı$malar bile sahtele$ir olmu$,

Yok öyle artık,

Bedenini kasıp kavuran a$klar, a$ıklar..

Bakı$malar içini titretmiyor artık sevgilinin,

Göz ucundan bakar misali sevgiliye dokuyor bakı$lar!

…

Farklı farklı temalar i$leniyor,

$iirler, hikayeler yerine insan zihinlerine..

Ana fikir rotasından sapmı$,

Tek bir ortak noktada odaklanıyor,

Çıkar ve zulüm!

….

Her ba$ kaldırı, her isyan çılgınca bastırılıyor..

Artık yasak,

Beyaz güvercinlerin ülkemde uçması..

Bütün hür dü$ünceler “tecrit” ediliyor,

Sorgusuz, sualsiz!

…

Bütün “Güler” yüzler parmaklıklar ardına atılmı$,

İ$kenceye maruz kamlı$,

Yinede düzene yenik dü$memi$, dimdik ayakta kalmayı

ba$armı$..

Zafere giden yol parmaklıkların ardına dü$sede,

Bir $i$e seruma hapis edilsede,

Canımızdan can gitsede, ablamız, yolda$ımız gitsede,

Zafer avuçlarımızın arasında!

Er$an Che!

20.08.09 / İstanbul

Güler Zere, ablamıza, yolda$ımıza saygıyla..

Sen tecritin degil, tecrit senin esirin!